Absolwent Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Krakowie. Aktor, wokalista, autor piosenek i pedagog teatralny (m.in. w Szkole Machulskich, Polskim Towarzystwie Stwardnienia Rozsianego), doświadczony konferansjer ( m.in. 150 Biesiad Tyskich w całym kraju) a także lektor popularnego audiobooka „Kto zabrał mój ser?”. Uczeń Jerzego Treli, Krzysztofa Globisza i Jerzego Stuhra. Stażysta Professional Theatre Training Program w University Wisconscin of Millwaukee (1990). Związany z Teatrem Nowym Adama Hanuszkiewicza od 1990 r. do śmierci reżysera w 2011 r. Grał w Teatrze Telewizji, pisał też muzykę do spektakli telewizyjnych („Lipska”, „Obmyślam świat – Szymborska” reż. Robert Gliński, „Przeszłość jest nieśmiertelna – Rymkiewicz” reż. Paweł Trzaska). Występował na scenie Mazowieckiego Teatru Muzycznego Operetki i Gessneralee Theater w Zurychu. Pisze i komponuje autorskie ballady, wydał 5 płyt (m.in. krążek „Moi Mistrzowie…”), tworzył teksy dla zespołu Kombi, ma na swoim koncie recitale („Blue Tango” z piosenkami Paolo Conte w TVP 2).
W Teatrze Rampa od 2007 roku, stworzył kreacje aktorskie w spektaklach: „Niekończąca się historia” (reż. Magdalena Miklasz, 2022), „Grand Musical Hotel” (reż. Michał Walczak, 2021), „Cafe Sax” (reż. Cezary Domagała, 2017), „Kto z Was chciałby rozweselić pechowego Nosorożca?” (reż. Cezary Domagała, 2014), „Awantura o Basię” (reż. Cezary Domagała, 2013), „RENT” (reż. Jakub Szydłowski, 2014), „Mistrz i Małgorzata” (reż. Michał Konarski, 2014), „Babskie party” (reż. Zdzisław Wardejn, 2011), „Pińska szlachta” (reż. Mikałaj Pinihin, 2010), „Pinokio” (reż. Cezary Domagała, 2009), „Jeździec burzy” (reż. Arkadiusz Jakubik, 2009), „Perły kabaretu Mariana Hemara” (reż. Janusz Szydłowski, 2008), „Sześć w jednej” (reż. Grzegorz Warchoł, 2009), „Złota kaczka” (reż. Jan Szurmiej, 2005).
Otrzymał nagrodę Złotego Lwa na Festiwalu Gwiazd ART CUP (Zakrzów, 2014). Laureat III miejsca i wyróżnienia na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu (w 1991, 1993 r.).
Laureat III Nagrody Festiwalu Piosenki Studenckiej w Krakowie oraz Stypendium im. Wojtka Bellona (1986).
Więcej:
https://encyklopediateatru.pl/osoby/5507/julian-mere